„Sektor opieki długoterminowej od wielu lat jest zaniedbywany i niedofinansowany, wyczerpują się jego zasoby, zarówno ludzkie, jak i materialne. Czas oczekiwania na przyjęcie do zakładu opiekuńczo-leczniczego czy pielęgnacyjnego wydłużył się do ok. 15 miesięcy, czyli nieustannie rośnie.

Nowoczesna opieka długoterminowa powinna łączyć opiekę medyczną z socjalną – to jedno z największych wyzwań samorządowych na poziomie powiatów” – czytamy w liście dr Elżbiety Szwałkiewicz, Prezes Zarządu Koalicji Na pomoc Niesamodzielnym. W dniach 26-27 listopada 2019 r., z inicjatywy Koalicji, odbyła się Konferencja OPIEKA DŁUGOTERMINOWA W POLSCE – DZISIAJ 
I JUTRO, która ma być początkiem publicznej, ponadpartyjnej debaty o przyszłości usług pomocowych i opiekuńczych, które powinny być „standaryzowane, koordynowane, nadzorowane i poparte stabilnymi źródłami finansowania”. ORPEA Polska jest partnerem Konferencji oraz Raportu, który staje się punktem wyjścia do rozmów i zawiera rekomendacje dla rządzących. Raport OPIEKA DŁUGOTERMINOWA W POLSCE pod redakcją Prof. Piotra Błędowskiego, został przygotowany przez zespół ekspertów uczelni ekonomicznych. Zawiera 3 główne rozdziały: Przesłanki demograficzne, społeczne i ekonomiczne zwiększenia zapotrzebowania na świadczenia opieki długoterminowej Charakterystyka rozwiązań zagranicznych

Propozycje rozwiązań mających na celu konstrukcję nowoczesnego, kompleksowego systemu opieki długoterminowej w Polsce ORPEA Polska, działając na rynku opieki długoterminowej od blisko 20 lat (niezmiennie w ramach kontraktów z NFZ), widzi potrzebę debaty wielu środowisk na temat opieki długoterminowej. „W tej debacie KONIECZNIE muszą wziąć udział politycy, ponieważ - na dłuższą metę - bez zmiany prawa nie uda się zbudować żadnego stabilnego systemu. Oczywiście, jak zawsze w takich okolicznościach, potrzebne są pieniądze. Ale zanim zaczniemy się zastanawiać skąd je wziąć należy zdefiniować to, za co będziemy płacić. Obecnie mamy co najmniej dwa systemy (jeden Ministerstwa Zdrowia; drugi Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej), które się nie uzupełniają, a zazębiają, a czasem wykluczają. Potrzebny jest jeden spójny system ze zdefiniowanymi standardami i oczekiwaniami dostosowanymi do możliwości i realiów. Nigdy nie uda się wszystkim zapewnić wszystkiego, więc należy zdefiniować pewien koszyk świadczeń gwarantowanych i skupić się na zapewnieniu ich jak największej liczbie potrzebujących. Korzystanie 
z usług spoza koszyka będzie możliwe w formie komercyjnej” – mówi Wojciech Mizerka, dyrektor operacyjny ORPEA Polska.

Dodaje, że „praca nad standardami opieki długoterminowej pozwoliłaby z jednej strony wprowadzić pewne wymagania - na przykład w obszarze placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, gdzie teraz tych wymagań praktycznie nie ma. Z drugiej strony, być może pozwoliłoby to urealnić oczekiwania stawiane przez NFZ zakładom opiekuńczo-leczniczym, które muszą teraz spełniać wymogi nieomalże jak szpitale”. Raport kończy się swoistym Dekalogiem – listą 10 konkretnych działań, które powinny być podjęte 
w początkowym etapie wprowadzania zmian w systemie opieki długoterminowej. Autorzy Raportu zakładają, że zmiany będą wprowadzane etapami, w zależności od skali potrzeb osób wymagających wsparcia, sytuacji na rynku pracy 
i sytuacji gospodarczej, a w szczególności - stanu finansów publicznych. 10 kroków do zmiany systemu opieki długoterminowej w Polsce

1. Przeprowadzenie debaty publicznej na temat celów, organizacji i finansowania opieki długoterminowej Debata powinna zawierać elementy edukujące społeczeństwo w kwestii niesamodzielności i społecznej odpowiedzialności za sytuację osób niesamodzielnych, a jednym z jej kluczowych celów jest uzyskanie społecznej aprobaty dla i tak nieuniknionego budowania systemu opieki długoterminowej.

2. Zdefiniowanie niesamodzielności na potrzeby prawa i sformułowanie szczegółowych zasad orzekania 
o niesamodzielności i jej stopniach Konsekwencją zdefiniowania niesamodzielności na potrzeby przepisów prawa będzie wskazanie różnic w jej poziomie 
i określenie stopni niesamodzielności, co pozwoli na trafne oszacowanie skali potrzeb i wydatków.

3. Dokonanie szczegółowych szacunków dotyczących liczby osób wymagających opieki długoterminowej Szacunek liczby osób wymagających wsparcia powinien zostać uzupełniony o monitoring ich potrzeb w celu określenia niezbędnego zakresu wsparcia, dostosowania zasobów opieki długoterminowej do faktycznych potrzeb 
i odpowiedniego przygotowania kadr.

4. Wstępne oszacowanie kosztów świadczeń Szacunek kosztów będzie miał jedynie orientacyjnych charakter i powinien być traktowany jako wskazówka 
w formułowaniu polityki finansowej systemu. Trzeba też pamiętać, że obecnie wydawane środki wymagają innej alokacji, ponieważ w małym tylko stopniu stymulują rozwój rynku opieki długoterminowej.

5. Oszacowanie kadr niezbędnych do zaspokojenia potrzeb w zakresie opieki długoterminowej 
w początkowym okresie

Osoby najbardziej niesamodzielne powinny zostać objęte świadczeniami w pierwszej kolejności. Jednak konieczne jest zatrudnienie większej liczby osób, na dodatek przygotowanych zawodowo do zapewnienia opieki, a nie tylko asystowania lub pomocy w prostych czynnościach.

6. Określenie zasad regulacji rynku Sformułowane powinny zostać czytelne, powszechnie obowiązujące zasady dopuszczania usługodawców na rynek opieki długoterminowej, wymagania wobec kadr takich podmiotów, poziom wyposażenia w sprzęty i urządzenia, zasady kontroli działalności i prowadzenia sprawozdawczości niezależnie od sektora, który dany podmiot reprezentuje. Celem kontroli musi być zapewnienie zaspokojenia konkretnych potrzeb świadczeniobiorców, a nie poszukiwanie ewentualnych nieprawidłowości w dokumentach i karanie podmiotu.

7. Utworzenie instytucji odpowiedzialnej za organizację opieki długoterminowej i gospodarkę finansową Trzeba ustalić, czy finansowanie opieki długoterminowej prowadzi jeden podmiot (jak w przypadku powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego), czy więcej. Nie powinien to być jednak NFZ, ale jednostka zachowująca odrębność prawną i dbająca o odrębność budżetu opieki długoterminowej od budżetu NFZ i pomocy społecznej.

8. Opracowanie koncepcji kształcenia kadr na potrzeby opieki System kształcenia kadr powinien być konstruowany i modyfikowany zależnie od rozpoznanych zmian w popycie na usługi opiekuńcze i pielęgnacyjne.

9. Przygotowanie szczegółowych projektów rozwiązań W przygotowaniu szczegółowych rozwiązań powinien uczestniczyć zespół złożony z przedstawicieli płatnika, administracji samorządowej, pacjentów i ich opiekunów oraz usługodawców.

10. Przygotowanie projektów aktów prawnych: ustawy dotyczącej opieki długoterminowej, ustaw zmieniających obowiązujące oraz aktów wykonawczych, tak by mogły wejść w życie w zbliżonym do siebie terminie i stworzyły podstawy prawne dla systemu opieki długoterminowej Koordynacja działań powinna spoczywać w odpowiedniej komórce administracji centralnej – najlepiej w

Kancelarii Premiera – i powinien za nie odpowiadać koordynator w randze sekretarza stanu. Raport jest dostępny na stronie: www.niesamodzielnym.pl/uploads/RAPORT_OPIEKA_DLUGOTERMINOWA.pdf ORPEA Polska działa od 2001 roku. Jest liderem stacjonarnej opieki długoterminowej. Oferuje blisko 1000 miejsc w nowoczesnych domach opieki dla seniorów (pod marką MEDI-system oraz ORPEA Rezydencje) i klinikach, specjalizujących się w rehabilitacji neurologicznej, ogólnoustrojowej i kardiologicznej (pod marką MEDI-system oraz CLINEA Kliniki). Domy i kliniki są zlokalizowane na Mazowszu, w Chorzowie i we Wrocławiu, gdzie poza domem opieki funkcjonują Mieszkania dla Seniorów (formuła assisted living). W domach mieszkają seniorzy, którzy ze względu na wiek i stan zdrowia wymagają codziennego wsparcia i całodobowej opieki oraz osoby, które zakończyły pobyt 
w szpitalu po przebytej chorobie lub operacji, ale nie są jeszcze gotowe, by funkcjonować samodzielnie. Wśród podopiecznych są także osoby dotknięte tzw. chorobami otępiennymi (demencja) w przebiegu głównie choroby Alzheimera i Parkinsona. O zdrowie i bezpieczeństwo mieszkańców i pacjentów dba ponad 750-osobowy zespół (pielęgniarki i opiekunki, fizjoterapeuci, lekarze, terapeuci zajęciowi, logopedzi 
i psycholodzy, personel pomocniczy i administracyjny). ORPEA Polska oferuje opiekę na oddziałach rehabilitacyjnych oraz w ośrodkach opiekuńczo-leczniczych w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia lub w formie komercyjnej.  Firma jest częścią największej w Europie sieci domów opieki i klinik rehabilitacyjnych ORPEA, obecnej w branży od 1989 roku z potencjałem blisko 94 000 miejsc (ponad 930 placówek) w 12 krajach europejskich, a także w Brazylii, Chinach, Chile i Urugwaju. Więcej informacji: www.orpea.pl