Najstarszą wzmiankę o cukrzycy odnotowano około 1500 lat p.n.e, co pokazuje, że choroba ta towarzyszy ludzkości od dawna. Jak się okazuje jeszcze w XIX w. zapadaliśmy przede wszystkim na cukrzycę typu 1 i dopiero wiek XX przyczynił się do zwiększenia występowania otyłości i związanej z nią cukrzycy typu 2 oraz powodowanych przez nią powikłań, takich jak zawały serca i udary. Statystyki pokazują, że blisko 30% wszystkich zawałów serca występuje u diabetyków, a połowa chorych na cukrzycę umiera z powodu powikłań sercowo-naczyniowych. Przełom w leczeniu tej choroby nastąpił w 1921 r., kiedy odkryto insulinę. Obecnie nie stosuje się już insuliny pochodzenia zwierzęcego, ale wytwarzaną przez zmodyfikowane genetycznie bakterie. Dzięki postępowi w medycynie odkryto także wiele innych leków przeciwcukrzycowych. Najstarszymi z nich są pochodne sulfonylomocznika, które nasilają wydzielanie insuliny przez trzustkę - oraz metformina, która sprawia, że mniejsza ilość insuliny lepiej działa w tkankach organizmu. Do nowych leków należą także pochodne tzw. hormonów inkretynowych, których jedną z najważniejszych zalet jest ich wpływ na masę ciała. Jest to o tyle istotne, gdyż większość chorych na cukrzycę typu 2 cierpi na otyłość, a nadwaga powoduje insulinooporność i problemy nie tylko z poziomem cukru we krwi, ale również z cholesterolem i nadciśnieniem tętniczym. Znaczący rozwój w leczeniu cukrzycy dokonał się też w insulinoterapii. Prace naukowców idą dwutorowo. Jedna alternatywa polega na uzyskaniu analogu insuliny krótko działającej, co w praktyce oznaczałoby uzyskanie jak najszybszego uwalniania insuliny z jej depozytu, powstającego w tkance podskórnej po wykonaniu zastrzyku. Druga alternatywa to uzyskanie takiego analogu insuliny, który wchłaniałby się bardzo wolno i podany raz dziennie zapewniał stałość podstawowego stężenia tego hormonu we krwi. Być może uda się także wytworzyć tzw. insuliny inteligentne, które będą w stanie uaktywniać nieczynne cząsteczki insuliny w sytuacji w której we krwi pojawi się nadmiar cukru. Trwają również prace nad urządzeniem, które na bieżąco będzie mierzyć stężenie cukru i uwalniać insulinę do krwiobiegu w zależności od potrzeby.