Siła wieku zobowiązuje – ‘osobiste pudełko dobrych pomysłów’ na to, jak żyć aktywnie i być wiecznie zdrowym.

„Być w sile wieku” – brzmi pozytywnie! Kojarzy się z potencjałem do zmian, siłą witalną, możliwościami. Nie to, co „być starym”, które nadto obrosło grubą warstwą negatywnych skojarzeń. Przełamywanie stereotypów nie jest łatwe. Tabliczek z napisem: smutek, brak aktywności, ciężar, słabe zdrowie, nieustannie przybywa, tymczasem coraz większa ilość starszych osób, które obserwujemy wokół nas, uprawiających jogging czy nordic walking, absolutnie im zaprzecza! Skoro jednak to słowa tworzą rzeczywistość, przywróćmy słowu „starość” znaczenie „w sile wieku”. Być może zmieni się także nasze nastawienie i wprowadzimy do naszego stylu życia większe lub mniejsze korekty? W kierunku bardziej aktywnym i zdrowym, czerpiąc siłę z siły wieku i zmieniając nastawienie innych do starości.

Jesień życia bywa kapryśna - czasami deszczowa, wietrzna, zimna, kiedy indziej bajecznie kolorowa. W życiu, niezależnie od wieku, nie zawsze jest dobrze, choć wydaje nam się, że wraz z wiekiem przybywa nam problemów. Z pewnością w coraz większym stopniu musimy troszczyć się o nasze zdrowie – ale patrząc na to z innej strony, nareszcie możemy pomyśleć li tylko o sobie! Przyjrzeć się, jak pracują nasze mięśnie, serce, nasz umysł, uważniej wsłuchać w organizm. Z wiekiem stajemy się bardziej czujni na sygnały, które nam wysyła i o wiele łatwiej jest nam w porę na nie zareagować – wypić ziołową herbatkę, ubrać cieplejsze skarpetki, pójść do lekarza. Dbamy o siebie lepiej, niż wtedy, gdy byliśmy młodsi. Nie musimy już odkładać troski o własne zdrowie na dalekie zaś potem, gdy ugotujemy już obiad na cały tydzień dla całej rodziny, przekopiemy wzdłuż i wszerz ogródek. Nareszcie możemy zwolnić, cieszyć i delektować mijającą chwilą, nadając jej wyjątkowe znaczenie.

W jesieni życia czas płynie jakby wolniej. Mamy go więcej niż nasze dzieci i wnuki. To właśnie teraz możemy w pełni wdrożyć zasady zdrowego i aktywnego stylu życia, które wymagają cierpliwości i świadomości siebie. Możemy poświęcić się bez reszty temu, na co dotychczas wiecznie go nam brakowało, gdy byliśmy zobligowani wypełniać masę obowiązków rodzinnych i zawodowych. A może odkryjemy nowe zainteresowania? Wszak dawno obalono już teorię, że człowiek rozwija się jedynie w młodości. To właśnie w jesieni życia mamy szansę na osiągnięcie wewnętrznej integralności, zgody z samym sobą i otaczającymi nas ludźmi. Docieramy do okresu bycia mędrcem – posiadania pełnej mądrości życiowej. Ten proces trwa całe życie. Takiego kapitału i takiej mocy nie możemy zmarnować! Dzielmy się nim z innymi! Szydełkowanie, majsterkowanie, opiekowanie się wnukami, nauka języków, spotkania z przyjaciółmi, spacer… Na pewno jest coś, co świetnie potrafimy robić! Jeśli satysfakcję sprawia nam pomaganie innym, złóżmy swoją ofertę w Banku Czasu, aby sprawdzać się w tym, w czym jesteśmy dobrzy. Pomagając innym możemy korzystać w zamian z ich serdeczności i uprzejmości – gdy chcemy, by ktoś pomalował nam ściany, odśnieżył chodnik czy zrobił szydełkowego aniołka. A może zorganizować sąsiedzką pomoc i pouczyć ortografii dziewczynkę z trzeciego piętra? A może zaadoptować ze schroniska psa i zmotywować się do spacerów? Zwierzak na pewno odwdzięczy się nam po stokroć wiernym towarzystwem.

Sposobów na zapełnienie ‘osobistego pudełka dobrych pomysłów’ jest z pewnością bez liku! Aktywny tryb życia jest pojęciem szerokim. Z powodzeniem mieści się w nim nasza ulubiona ławeczka w parku jak i nasz ulubiony serial, którego bohaterowie bardzo często wprowadzają nas w nieznane dotąd sporty, jak choćby nordic walking. To w końcu nasze pudło i to my decydujemy o tym, co kryje się pod napisem „moje dobre, aktywne życie”. Najważniejsze, to przekonać samego siebie, że posiadanie takiego pudełka, które eksploatujemy zależnie od pory roku, nastroju czy ochoty, jest dużo większą frajdą niż wyłącznie podpatrywanie tego, co dzieje się bez naszego udziału w pudełku zwanym telewizją.

Iwona Gilewicz