Magnez jest mikroelementem niezbędnym do życia. Nie zdajemy sobie sprawy, że pierwiastek ten jest zaangażowany w ponad 300 różnych reakcji biochemicznych przebiegających codziennie w naszym organizmie. Niedobory magnezu mogą objawiać się bardzo prozaicznie, jako skurcze mięśni łydek czy powiek oraz rzadziej w sposób bardziej niepokojący, jako zaburzenia rytmu serca. Niewielu z nas zdaje sobie sprawę z faktu, że niedobory magnezu zwiększają podatność na stres i jego konsekwencje np. dla układu immunologicznego, układu krążenia oraz naszej psychiki.

Skąd stres w naszym życiu - to wiemy. Pracujemy zwykle więcej niż 8 godzin dziennie, nie mamy czasu na odpoczynek i nie wypracowujemy sposobów odreagowania. Sypiamy za krótko, często dlatego, że stres nie pozwala nam przestać myśleć o następnym dniu. Krótkotrwały stres pomaga zmobilizować organizm do intensywnego działania i jest potrzebny, jako trening radzenia sobie z zagrożeniami. Przewlekły, niemożliwy do uniknięcia stres, w przeciwieństwie do tego krótkotrwałego, jest cichym zabójcą. Długotrwały stres uruchamia wiele nieprawidłowych reakcji w naszym organizmie. Gruczoł nadnerczy produkuje nadmiar kortyzolu, który działając przewlekle zwiększa ryzyko zespołu metabolicznego oraz powoduje niekorzystne zmiany w strukturach mózgu odpowiedzialnych za pamięć i emocje. Nadmiar adrenaliny i noradrenaliny, które również są uwalniane pod wpływem stresu, poza oddziaływaniem na nasz układ sercowo-naczyniowy, powoduje przyspieszenie powstawania zmian miażdżycowych, a sama adrenalina może być źródłem wolnych rodników i stresu oksydacyjnego uszkadzającego liczne komórki organizmu.

Konsekwencją przewlekłego stresu mogą być zatem choroby serca, zaburzenia psychosomatyczne, zaburzenia psychiczne, gorsza odporność i przedwczesne starzenie się. Dzięki badaniom naukowym wiadomo, że niedobór magnezu w diecie, a w konsekwencji niedobór tego biopierwiastka w naszych komórkach może te zaburzenia pogłębiać. W przypadku niedoboru magnezu, stres jeszcze silniej zwiększa ryzyko chorób układu krążenia, w tym nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej, arytmii, a nawet nagłej śmierci z przyczyn kardiologicznych.

Skąd niedobory magnezu we współczesnej diecie? Zwykle wynikają one nie z niedostatecznej podaży, a raczej ze źle zbilansowanej diety bogatej w tłuszcze nasycone i fosforany. Dodatkowo, w stanach stresu nadmierne uwalnianie adrenaliny może nasilać niedobory magnezu poprzez nasilanie lipolizy i wiązanie magnezu przez uwalniane kwasy tłuszczowe. Pojawia się więc mechanizm „błędnego koła”: niedobór magnezu zwiększa podatność na stres, a stres zwiększa niedobór magnezu. Obniżaniu stężenia magnezu w komórkach, np. w komórkach mięśnia sercowego sprzyja też zakłócenie równowagi pomiędzy wapniem (Ca2+), a magnezem (Mg2+), na niekorzyść magnezu. Niskie wewnątrzkomórkowe stężenie magnezu oraz niższy wskaźnik Mg2+/Ca2+ w komórkach powoduje zwiększone uwalnianie czynników powodujących skurcz naczyń krwionośnych, zlepianie się płytek krwi i pobudzenie procesów krzepnięcia, a zatem sprzyja powstawaniu zmian zakrzepowych (zatykaniu się naczyń) i zatorowych - tj. odrywaniu się zakrzepów, które wędrują z prądem krwi i zatykają inne naczynia.

Stresu często ograniczyć nie możemy, jednak dbając o właściwy poziom magnezu w naszym organizmie możemy zmniejszać jego konsekwencje. Prawidłowy poziom magnezu pozwoli Ci przynajmniej częściowo:

• ograniczyć niekorzystny wpływ stresu na układ krążenia,

• zniwelować niekorzystny wpływ hormonów stresu na czynność serca,

• zmniejszyć niekorzystne oddziaływanie wolnych rodników oraz

• poprawić wskaźnik magnez/wapń prowadzący do zwiększonego ryzyka nadkrzepliwości.

Na koniec ważna uwaga. Nie traktuj przyjmowania magnezu i witamin, jako podstawowego leczenia nawracających infekcji. Jeżeli niepokoi Cię fakt, że często chorujesz lub przechodzisz tzw. przeziębienia inaczej niż Twoje najbliższe otoczenie zasięgnij porady lekarza rodzinnego.