Dolegliwości bólowe kręgosłupa są epidemią XXI wieku. Szacuje się, że w ciągu swojego życia około 80 proc. społeczeństwa cierpi lub będzie cierpiało z ich powodu. Standardowo pacjent zgłaszający się z takimi dolegliwościami do lekarza pierwszego kontaktu otrzymuje typowe leczenie farmakologiczne oraz fizykalne, a także zwolnienie lekarskie - zazwyczaj do 14 dni. Po ustąpieniu ostrej fazy bólowej wdrażana jest rehabilitacja, która bardzo często przynosi jedynie chwilowe złagodzenie objawów, które po pewnym czasie powracają. O poważnych powikłaniach zdrowotnych jakie wiążą się z niewdrożeniem na czas odpowiedniej diagnostyki oraz o metodach skutecznego leczenia dolegliwości bólowych kręgosłupa opowiada prof. dr hab. n. med. Jan Krzysztof Podgórski, neurochirurg ze Szpitala „Enel-Med Centrum” w Warszawie.

Codziennie konsultuję cierpiących pacjentów, którzy przez wiele miesięcy byli rehabilitowani i przyjmowali duże ilości leków, podczas gdy w ich leczeniu zabrakło podstawowej diagnostyki. Wielokrotnie powtarza się sytuacja, że chory z niedowładem kończyn czy zaburzeniami oddawania moczu trafia późno do neurochirurga nie mając wykonanej choćby podstawowej diagnostyki radiologicznej, niepotrzebnie tracąc czas oraz pieniądze na fizjoterapię oraz leczenie niekonwencjonalne – mówi prof. dr hab. n. med. Jan Krzysztof Podgórski, neurochirurg ze Szpitala „Enel-Med Centrum” w Warszawie. - Podczas kolejnych wizyt u lekarza podejmowane są decyzje o rozpoczęciu diagnostyki RTG. W większości przypadków są to klasyczne zdjęcia badanych odcinków kręgosłupa w pozycjach AP i bocznych, które powinny być wykonywane na stojąco, a także – w razie potrzeby – tzw. zdjęcia czynnościowe w maksymalnym przodopochyleniu i tyłozgięciu. Pozwala to ocenić tzw. stabilność poszczególnych segmentów ruchowych kręgosłupa. Te zdjęcia nie wyjaśniają jednak w żaden sposób poziomu uszkodzenia miękkich elementów w obrębie kanału kręgowego. Są pomocne w diagnostyce kręgosłupa, ale na ich podstawie nie powinno się opierać ostatecznej diagnozy i proponować sposobu dalszego leczenia – dodaje prof. dr hab. n. med. Jan Krzysztof Podgórski.

Warto też podkreślić, że stosowanie farmakoterapii, fizykoterapii i leczenia rehabilitacyjnego nie przynosi zadowalającej poprawy w przypadku aż 20 proc. pacjentów skarżących się na bóle kręgosłupa. Tacy chorzy powinni zostać skierowani na badanie neurologiczne już po dwóch tygodniach od pojawienia się bólu. W przypadku stwierdzenia obecności objawów ubytkowych takich jak np.: zaburzenia czucia powierzchniowego, zaniki mięśni, niedowłady kończyn czy zaburzenia funkcji zwieraczy pacjenci powinni być obligatoryjnie kierowani na badania kręgosłupa metodą Rezonansu Magnetycznego (MRI) lub tomografii komputerowej (CT).