Według danych Światowej Organizacji Zdrowia WHO, na jaskrę cierpi 70 milionów ludzi na świecie, a w Polsce około 700 tysięcy. Ponad 20 proc. osób niewidomych utraciło wzrok właśnie z powodu tej choroby. A prognozy nie są pocieszające...

Czym jest ta choroba, co ją wywołuje, jakie kryje w sobie tajemnice i czy zawsze uderza na ślepo? Wspomniana wyżej WHO uznała tę przypadłość za problem społeczny. Czy można wykryć ją na tyle wcześnie, by zapobiec jej skutkom? Czy regularne badania oraz znajomość czynników ryzyka, takich jak: wiek, problemy z ciśnieniem, krótkowzroczność czy cukrzyca, ustrzegą nas przed chorobą i jej postępem?

Jak wcześnie wykryć chorobę?

Diagnostyka u okulisty jest jedyną możliwą formą wczesnego wykrycia choroby. Każdy pacjent po 50 roku życia powinien przynajmniej co dwa lata przejść kompleksowe badania pod kątem jaskry. A każdy, w którego rodzinie występowała ta przypadłość – co rok. U osób podejrzanych o jaskrę lekarz zaleca sprawdzenie pola widzenia oraz morfologię tarczy, czy ocenę grubości warstwy włókien nerwowych (np. SOCT). U chorych mierzy się ciśnienie śródgałkowe, wykonuje pomiary grubości rogówki, ocenia kąt przesączania oraz nerw wzrokowy. Leczenie choroby rozpoczyna się od zastosowania kropli okulistycznych, obniżających ciśnienie wewnątrzgałkowe. W wielu przypadkach rozpoznanie jaskry jest trudne, wymaga częstych kontroli u specjalisty. Niestety pomimo szybkiego rozwoju nauk medycznych, dostępu do nowych generacji leków okulistycznych, laserów i technik operacyjnych – nie jesteśmy w stanie wyleczyć pacjenta. Jedyne co możemy, to spowolnić przebieg choroby. Tylko stała współpraca pacjenta z okulistą oraz ścisłe przestrzeganie jego zaleceń może zapobiec trwałej ślepocie.

Podstępna jaskra pierwotna

Istnieje kilka postaci tej choroby. Dominującą odmianą na świecie, szczególnie w Azji jest tzw. jaskra zamkniętego kąta. U pacjentów cierpiących na tę przypadłość dochodzi do nagłego podwyższenia ciśnienia śródgałkowego, silnych bólów oka oraz głowy, a w konsekwencji pogorszenia widzenia. W naszej szerokości geografi cznej częściej występuje jaskra pierwotna. Pacjent nie jest w stanie zaobserwować żadnych objawów tej podstępnej choroby. Oko go nie boli, nie występuje zaczerwienienie ani bóle głowy. Często w momencie rozpoznania oko jest już niewidome, a zmiany w drugim są bardzo zaawansowane. Taka sytuacja jest nieodwracalna i niestety nieuleczalna.