Nowoczesna babcia i zabawy jakie można wdrożyć z wnuczkiem, który mieszka od nas daleko
Nowoczesna babcia czyli jakie zabawy można wdrożyć z wnuczkiem online (1)
Nauka przez zabawę, nie tylko wpływa na wyobraźnię twojego wnuka, ale także umacnia więź, która jest między Wami. Aby móc skutecznie pobudzić wyobraźnię wnuka, musisz uruchomić swoją własną. Im ciekawsze pomysły na wspólne spędzanie czasu i zabawę przyjdą Ci do głowy, tym bardziej pobudzisz kreatywność twojego potomka. Zaangażowanie dziadków stało się jeszcze istotniejsze w czasach zabiegania rodziców, inflacji i ciągłej walki o codzienność. Także w obliczu tak często diagnozowanej u nastolatków depresji – jeszcze większa odpowiedzialność za wychowanie dzieci spoczywa na bliskich, w tym dziadkach.
Super, jeżeli mamy kontakt z wnukiem na bieżąco, w tzw. offline. Ale jeśli jest daleko i relacja z dzieckiem może być budowana i podtrzymywana online nadal można bawić się z wnukiem, a zabawy nie muszą być tak inne od tych, które sami znamy z dzieciństwa czy młodości. Istotne, by świadomie korzystać z Internetu – nie jest po to, by zamienić relację offline na online, ale warto znaleźć sposób, by stał się nam przydatny, nie odwrotnie. Wspólny czas pomoże nam również zaobserwować zachowania wnuka, lepiej poznać jego charakter, potrzeby i marzenia. Ważne, by faktycznie się na nim skupić.
Przykłady zabaw online (w zależności od wieku wnuczka):
Wierszyki i inne rymowanki. Podczas rozmowy z dzieckiem można powiedzieć jakiś wierszyk lub rymowankę i prosić aby powtórzył, jeśli rymowanka ma humorystyczny element tym lepiej dziecko z chęcią będzie chciało jej słuchać. Na pewno pamiętasz śpiewane, ruchowe rymowanki, do których można było tańczyć i świetnie się bawić. Pokaż je wnukom, jest szansa, że nie znają żadnej z nich i chętnie się nauczą. Tego typu zabawy są dziś zapominane, a mogą być świetnym pomysłem na wspólne spędzenie czasu. Można również opowiadać bajki lub śpiewać piosenki. Ważne żeby dziecko również miało swój udział można np. razem wymyślać bajki zapytać się o czym ma być dziś bajka w połowie się zatrzymać i zapytać wnuka co ma być dalej. Można zapisać fragmenty na karteczkach i poprosić wnuka, by przeczytał. Na koniec zmontować wspólny filmik z najciekawszych fragmentów. W tym na pewno chętnie pomoże starsze rodzeństwo. Tym samym zyskacie kolejne porozumienie pokoleń.
Kalambury. Celem zabawy jest odgadywanie haseł. W każdej kolejce poszczególna osoba odgaduje hasło lub hasła, przedstawiane przez jednego członka grupy. W poszczególnych etapach zabawy hasła przedstawiane są gestami lub rysunkami. Zarówno podczas pokazywania, jak i rysowania, nie wolno używać słów, ani wydawać innych dźwięków. Zabawa sprawdzi się świetnie na kamerce.
Zgadywanie odgłosów. Zabawa idealnie nadaje się dla dzieci poznających odgłosy zwierząt. Można zapytać się wnuka jak robi piesek, świnka, kurka czy inne zwierzę a dziecko musi zgadywać. Urozmaiceniem może być zamiana ról to dziecko może się zapytać jak robi kotek bądź co robi ko ko. Dziecko na pewno rozbawi dźwiękonaśladowcze zabawy. Można również naśladować inne rzeczy np. pojazdy. Doskonałym ćwiczeniem dla dziecka jest rozpoznawanie dźwięków dookoła. Na przyszłość taka umiejętność przyda się w uspokajaniu myśli – każde działanie mechaniczne dla mózgu, przestawia go na tor, który zależy od nas i nie jest gonitwą myśli. Zamykamy oczy i próbujemy usłyszeć i rozpoznać właściwie 10 dźwięków. Skupiamy się tylko na tym. Powinno być co najmniej 10 lub więcej. W ten sposób mózg wykonuje zadanie i przestaje galopować. A dla naszych wnuków sposób na poradzenie sobie z sytuacją stresującą, kiedy nie ma nas w pobliżu.
Koncerty online. Warto przekonać utalentowanych wnuków, by odegrali przed nami koncert. Jednym z ważniejszych aspektów budowania pewności siebie u dziecka jest szczere zainteresowanie tym, co robi, czym się pasjonuje, co go kręci i fascynuje. Nawet jeśli są to tematy dla nas dalekie, spróbujmy popatrzeć na to oczami miłości do dziecka i pełnej akceptacji, tak by pokazało nam swój świat. Zamknijmy oczy i wsłuchajmy się w jego przedstawienie.
Wiktoria Jaskulska, pod red. MK