Stosowanie otilimabu u pacjentów z COVID-19. Jakie były wyniki tego eksperymentalnego badania?
Spółka GlaxoSmithKline plc (LSE/NYSE: GSK) ogłosiła wyniki badania fazy II OSCAR, czyli stosowanie otilimabu u pacjentów z COVID-19 o ciężkim nasileniu. Badania te miały za zadanie ocenić słuszność koncepcji stosowania otilimabu – eksperymentalnego przeciwciała monoklonalnego skierowanego przeciwko czynnikowi stymulującemu tworzenie kolonii granulocytów i makrofagów (GM-CSF).
Punktem końcowym badania OSCAR było zbadanie odsetka pacjentów z COVID-19 – żyjących i bez niewydolności oddechowej – 28 dni po podaniu pojedynczej dawki otilimabu dodatkowo do standardowego leczenia, które obejmowało leki przeciwwirusowe i kortykosteroidy, w porównaniu z odsetkiem pacjentów otrzymujących tylko leczenie standardowe. Analiza danych pacjentów w dowolnym wieku wykazała różnicę pomiędzy metodami leczenia wynoszącą 5,3% (95% CI = -0,8%, 11,4%), ale wartość ta nie była statystycznie istotna. Jednak z góry zaplanowana analiza skuteczności według grupy wiekowej pokazała, że odsetek pacjentów w wieku co najmniej 70 lat żyjących i bez niewydolności oddechowej (N = 180, 806 w całym badaniu) wyniósł 65,1% po 28 dniach od otrzymania otilimabu oraz leczenia standardowego, w porównaniu z 45,9% pacjentów, którzy otrzymali tylko leczenie standardowe (różnica: 19,1%, 95% CI = 5,2%, 33,1%) (nominalna wartość p = 0,009). Natomiast w analizie śmiertelności do dnia 60 odnotowano różnicę pomiędzy metodami leczenia wynoszącą 14,4% korzystną dla otilimabu. Natomiast dla pacjentów w wieku co najmniej 70 lat wskaźnik ten wynosił odpowiednio 40,4% u pacjentów, którzy otrzymywali leczenie standardowe w porównaniu z 26% w grupie, która dodatkowo przyjmowała otilimab (95% CI = 0,9%, 27,9%) (nominalna wartość p = 0,040).
W przybliżeniu u 10–15% pacjentów z COVID-19 choroba ta ma przebieg ciężki, a w jej przebiegu występują problemy oddechowe, w których leczeniu może być konieczna hospitalizacji i pobyt na oddziale intensywnej opieki, a kolejnych 5% pacjentów jest w stanie krytycznym. Wiek jest uznawany za czynnik ryzyka wystąpienia ciężkiego przebiegu COVID-19. Większe nasilenie choroby i wyższą śmiertelność obserwowana jest wśród pacjentów starszych z COVID-19 przebiega z ciężką niewydolnością płuc.
Magdalena Wróbel