Z okazji Światowego Dnia Pacjenta ustanowionego przez Papieża Jana Pawła II 10 lutego 2016 roku odbyła się uroczystość wręczenia Nagród Anioły Farmacji i Anioły Medycyny 2015.

Wyróżnienia te są najszlachetniejszą formą podziękowania i wdzięczności, jaką właśnie pacjenci mogą okazać swoim medycznym i farmaceutycznym opiekunom.

Przyznane zostały już po raz czwarty, tym razem w Filharmonii Narodowej. Otrzymało je dziesięciu farmaceutów i dziesięciu lekarzy (w załączeniu – lista laureatów), na których swoje głosy oddawali pacjenci z całego kraju.

Statuetki Aniołów Honorowych – w podziękowaniu za niestrudzoną działalność – trafiły do Fundacji „A kogo?” (osobiście odebrała je Ewa Błaszczyk) oraz Polskiego Stowarzyszenia Pomocy Chorym na Fenyloketonurię i Choroby Rzadkie „Ars Vivendi” (nagrodę odebrała Małgorzata Maćkowiak, twórczyni stowarzyszenia). W uroczystości udział wzięło także stu farmaceutów i stu lekarzy oficjalnie nominowanych do tej nagrody, czyli tych, którzy w 2015 roku zdobyli najwięcej głosów.

Wśród gości licznie przybyłych na uroczystość byli obecni m.in. przedstawiciele Sejmu i Senatu oraz aż ośmiu akredytowanych w Polsce ambasadorów. Nie zabrakło również wybitnych przedstawicieli środowiska medycznego i farmaceutycznego, a także autorytetów ze świata kultury i mediów.

Galę uświetniła niezapomnianym recitalem amerykańska pianistka Kate Liu, laureatka ostatniego Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego, którą pokochała polska publiczność. Jej niezwykłą interpretację utworów Fryderyka Chopina, Wolfganga Amadeusza Mozarta oraz Johannesa Brahmsa przyjęto owacją na stojąco. Na zakończenie wieczoru Kate Liu powiedziała: „Trzymam kciuki za to przedsięwzięcie, gratuluję laureatom i mam nadzieję, że kiedyś spotkamy się ponownie na kolejnej gali”.

Uroczystość poprowadził Szymon Hołownia. Nagrody w imieniu pacjentów i fundacji wręczali: Krystyna Kofta i Jan Mela oraz Halina Frąckowiak i Krzysztof Hołowczyc – osoby, które jakiś czas temu same zmagały się z chorobą, i którym inni udzielili wsparcia tak potrzebnego w skutecznej walce o zdrowie.

 

„Jeżeli 130 tysięcy pacjentów z własnej woli wybiera najlepszych lekarzy i farmaceutów w kraju, to jest to głos najbardziej wiarygodny, głos, którego nie wolno zignorować”, Adam Górczyński, pomysłodawca i założyciel Fundacji Anioły Farmacji i Anioły Medycyny.

 

ANIOŁY HONOROWE 2015 - laudacje

Ewa Błaszczyk

Nagrodę Honorowego Anioła 2015 otrzymuje pani Ewa Błaszczyk, twórczyni Fundacji „Akogo?”. W uzasadnieniu czytamy: za to, że poruszyła cały świat dla tych niewielu, dla których się on na chwilę zatrzymał. Dzięki swojej determinacji i umiejętności niezrażania się porażkami zbudowała dwie kliniki dla osób w śpiączce: Budzik dla dzieci, i nowy Budzik, który czeka na otwarcie – dla dorosłych.

Małgorzata Maćkowiak

Nagrodę Honorowego Anioła otrzymuje także pani Małgorzata Maćkowiak, twórczyni Polskiego Stowarzyszenia Pomocy Chorym na Fenyloketonurię i Choroby Rzadkie „Ars Vivendi”. Za to, że myśląc nie tylko o sobie, daje potężne wsparcie chorym, dla których trudno jest znaleźć miejsce w systemie. Umiała ich połączyć, tak że swoje pojedyncze bezsilności zamienili w siłę.

 

 

ANIOŁY FARMACJI 2015

 

1. mgr farm Anna Niedziałek, Radom

Zawsze zależało mi, aby moja apteka była miejscem misyjnym, żeby od wejścia

czuło się, że została stworzona z troski o pacjenta. Nie mogę się doczekać dnia,

kiedy zarządzanie przejmie moja córka, a ja po ćwierć wieku znów poczuję się

„zwykłym” farmaceutą. Pacjentowi trzeba poświęcić tyle czasu, ile on potrzebuje i to

najbardziej lubię w swoim zawodzie. Wielu pacjentów stało się moimi znajomymi,

znam ich rodziny. Nie wyobrażam sobie innego życia.

 

2. mgr farm. Dorota Mocek-Dawidzińska, Rymań

Pragnęłam iść na Akademię Muzyczną, a poszłam na Medyczną. Mamie zależało, a

ja byłam grzeczna… Dość szybko zauważyłam jednak, że także człowiek nosi w

sobie muzykę, a ja lubię się w nią wsłuchiwać. Znam swoich pacjentów po imieniu,

przychodzą do mnie nie tylko po leki. Opowiadają o sobie, radzą się, ale przede

wszystkim razem dużo się śmiejemy. Ileż ja się od nich uczę! I jakie mam dzięki nim

barwne życie!

 

3. mgr farm. Grzegorz Karcz, Wrocław

To nie jest prawda, że farmacja to zawód dla kobiet, mam wielu kolegów

farmaceutów. Swoją aptekę prowadzę na osiedlu, gdzie się wychowałem. Wróciłem

tu, żeby zaopiekować się babcią. Interesuje mnie sztuka, dużo podróżuję, dużo

pracuję. Angażuję się w życie swojej społeczności, nie umiałbym inaczej. Kiedy

dostaję list polecony, listonosz nigdy nie nosi mi go do domu, ale zawsze do apteki,

wszyscy mnie tu znają.

 

4. mgr farm. Małgorzata Biesok, Cieszyn

W aptece pracuję już 33 lata. Dla mnie to nie jest zawód, ale rodzaj służby. Bo

przecież nie chodzi o sprzedaż leków, ale o wysłuchanie człowieka, pocieszenie,

zrozumienie. Czasem trzeba kogoś potrzymać za rękę, a nawet przytulić, jeśli tego

potrzebuje. Niezmiennie się cieszę, że mogę wykonywać ten zawód, każdego dnia

za to dziękuję.

 

5. mgr farm. Maria Korpal, Poznań

Pracuję w zawodzie od 40 lat. Prowadzę małą osiedlową aptekę, jest trudno, bo

wielu leków nie można zdobyć. Staramy się sobie pomagać z zaprzyjaźnionymi

innymi małymi aptekami. Dla pacjentów mam zawsze dobre słowo, staram się być

tak pomocna, jak to tylko możliwe. Wyniosłam to z domu, obserwując mego ojca,

który był lekarzem z powołania.

 

6. mgr farm. Renata Balczyńska, Piastów

Do zawodu trafiłam trochę przez pomyłkę: chciałam być analitykiem medycznym a

okazało się, że mogę zdawać tylko na farmację. 25 lat pracy pozwala mi jednak

myśleć, że była to szczęśliwa pomyłka. Od 13 lat prowadzę z koleżanką osiedlową

aptekę, swoich pacjentów znam dość dobrze. A ponieważ ostatnie lata do łatwych

nie należały i musiałyśmy ograniczyć zatrudnienie, spędzam w pracy tak dużo

czasu, że więzi z nimi bardzo się zacieśniają.

 

7. mgr farm. Dorota Polkowska, Gdańsk

Nominację dostałam po raz czwarty – dla mnie to niesamowity sygnał, że pacjenci

tak o mnie myślą i pamiętają. Na pewno będą się cieszyć, kiedy w tym roku usłyszą,

że wreszcie się udało! Są wspaniali. Zdarzyło się nawet, że któregoś dnia pacjentka

przyniosła mi ciepły posiłek, widząc, że do późna siedzę w pracy! Przed laty

postanowiłam sobie, że będę pomagać ludziom, choćby nie wiem co. I to właśnie

robię.

 

8. mgr farm. Edyta Hofman, Kraśnik

Pacjenci są dla mnie jak dalsza rodzina, znamy się tu wszyscy. Moja apteka stała

się miejscem promocji zdrowego stylu życia – to moja druga, po farmacji, pasja i

życiowa misja. Sama jestem wegetarianką, żyję aktywnie, zależy mi, aby moi

pacjenci też doceniali, ile sami mogą zrobić dla swojego zdrowia. Prowadzę zajęcia

jogi dla seniorów, bloga o zdrowym stylu życia. Bardzo mnie cieszy, kiedy pacjenci

dbają o siebie. Ich problemy motywują mnie do szukania rozwiązań.

 

9. mgr farm. Anna Leszczyńska, Legnica

Pacjenci nas rozpieszczają, i słodyczami, i dobrym słowem, są niesamowici. Potrafią

podejść na ulicy, w sklepie – i podziękować, że kiedyś coś doradziłam i pomogło. I to

są takie sytuacje, które powodują, że chce się pracować. Farmacja pozwala mi

zgłębiać wiedzę, lepiej służyć ludziom. Poza tym pracując w aptece, mam możliwość

bezpośredniego z nimi kontaktu, a ja to kocham. Jestem zaskoczona, że akurat mnie

wyróżnili, bo cały zespół mamy wspaniały.

 

10. dr n. farm. Lucyna Samborska, Dębica

W żadnym innym zawodzie nie umiałabym ani nie chciałabym pracować codziennie

do 22. A tak jest od 12 lat. I jestem szczęśliwa. Nawet zameldowana jestem w

aptece! Nie mieszkam tu oczywiście, ale to symboliczne. To piękny zawód – można

czuć się potrzebną, można dużo dawać. Dawanie samo w sobie jest przyjemne, a

dawanie chorym – tego się nie da opowiedzieć. Jeśli się usłyszy: „pani mi pomogła,

dziękuję”, nie trzeba niczego więcej.

 

ANIOŁY MEDYCYNY 2015

 

1. lek. med. Beata Blajer-Olszewska, hematolog, Rzeszów

Praca lekarza wymaga wielkiej odpowiedzialności za ludzkie życie, podejmowania

najtrudniejszych decyzji, których skutki mogą być nieodwracalne. Każdego dnia

traktuję ją jak wielkie wyzwanie i nie każdy dzień przynosi wygraną. Dlatego mam

największą satysfakcją, gdy pacjent, który miał niewielkie szanse na przeżyciezdrowieje.

To jak wygrana w wielkiej wojnie o istnienie.

 

2. prof. dr. hab. n. med. Andrzej Borówka, urolog, Warszawa

Łączy wybitną działalność naukową z praktyką lekarską. Genialny diagnosta,

fantastyczny przy operacyjnym stole. „Wizjoner i pragmatyk” – mówią o nim koledzy.

Pacjenci: że to lekarz z więcej niż powołania, bo z miłości do tego zawodu. To jego

największa pasja i przeznaczenie, któremu poświęcił życie. Konkretny, serdeczny,

dowcipny, najlepszy fachowiec – piszą o nim pacjenci.

 

3. lek. med. Renata Heise, neurolog, onkolog, Bydgoszcz

Przełomowy w mojej pracy okazał się dzień, w którym zdecydowałam się na pracę w

hospicjum. Od 16 lat pracuję z ciężko chorymi, którzy wymagają całościowej

diagnostyki i holistycznej pomocy. Ale ważna jest także empatia, brak dystansu,

ciepło. Udało nam się zbudować wspaniały zespół, który wprowadza przyjazną

atmosferę i dla którego najważniejsi są pacjenci.

 

4. dr n. med. Renata Mańko-Juraszek, neurolog, Bielsko Biała

W mojej rodzinie zawód lekarza wykonywany jest od pokoleń, nie wyobrażałam

sobie, że mogłabym robić coś innego. Nigdy nie zdarzyło mi się skonfliktować z

pacjentem lub jego rodziną, dlatego na oddziale to do mnie kierowani są tzw. trudni

pacjenci. Mam łatwość łagodzenia wszelkich sporów. Myślę, że jeśli lekarz ma

odpowiednie podejście, pacjenci to wyczuwają i doceniają.

 

5. dr n. med. Piotr Salomon, kardiolog, Wrocław

Od tego czy wzbudzę zaufanie pacjenta i czy on będzie ze mną szczerze rozmawiał,

zależy trafność diagnozy. Dlatego w swojej pracy najbardziej cenię rozmowy z

ludźmi. Staram się stworzyć taką atmosferę, by pacjenci nie bali się mówić. Co

ciekawe, w młodości marzyłem, by zostać ichtiologiem i zajmować się rybami, które

przecież – jak wiemy – głosu nie mają.

 

6. lek. med. Anna Sito, psychiatra, Jędrzejów

Pracuję z osobami, które mają kłopot z alkoholem, narkotykami, hazardem. Co

miesiąc jeżdżę na spotkanie z ludźmi, którzy wyszli z nałogu. Największą radością

jest dla mnie widzieć, że wychodzą z nałogu. Mają domy, dzieci, że dostali pracę,

wrócili na studia, robią doktorat. Kiedy widzę, że się odnaleźli się w życiu. Czuję

wówczas, że to, co robię, ma sens.

 

7. dr hab. n. med. Jolanta Sykut-Cegielska, pediatra, Warszawa

Zajmuję się chorobami rzadkimi, one wymagają specyficznego podejścia do

pacjentów. Większości z nich towarzyszę przez wiele lat, bardzo się zżywamy. Ta

dziedzina wymaga holistycznego podejścia do człowieka, nie traktowania go jak

zbioru organów, z których każdy powinien być leczony przez innego specjalistę. Dla

swoich pacjentów staram się być po prostu najlepszym lekarzem.

 

8. lek. med. Małgorzata Chudzik, onkolog, Wieliszew

W liceum trafiłam na książkę o tym, jak zdradliwe są nowotwory i jak często jesteśmy

wobec nich bezsilni. Postanowiłam, że zostanę onkologiem, bo chcę się zmierzyć z

rakiem i być przy ludziach, którzy się z nim zmagają. Czasem jedyne, co mogę

zrobić to ulżyć w cierpieniu, ale zdarza się, że pacjenci wracają do zdrowia. Zawsze

staram się wierzyć w szczęśliwy finał i tą wiarę dawać chorym.

 

9. lek. med. Alicja Kępińska-Wnuk, neurolog, Kraków

Wybrałam neurologię na swoją specjalizację, bo jest tak ciekawa i pełna tajemnic.

Zmusza do tego, aby wciąż się uczyć, nieustannie rozwijać. Niemal każdego dnia

zdarzają się trudne przypadki, które zmuszają do nowego podejścia. Ten zawód to

dla mnie przede wszystkim odpowiedzialność za każdą decyzję. Wymaga dużo

empatii, ale też uczy cierpliwości. Bardzo przydaje się w nim pokora.

 

10. dr n. med. Janusz Wojtacki, onkolog radiolog, Gdańsk

W hospicjum nauczyłem się rzeczy, bez których nie byłbym dobrym lekarzem. Tak

podstawowych jak pobieranie krwi, ale także rozmowa z chorym. Nauczyłem się

cierpliwości, planowania czasu pod kątem chorego. Wiem jak ważne jest, co on

czuje, jak ocenia swoje życie. Zawsze musi być moment pochylenia się nie tylko nad

historią choroby, ale także nad historią życia.