Witamina D i wapń – składniki niezbędne dla rozwoju małego organizmu
Nieustannie rozwijający się organizm dziecka w wieku przedszkolnym potrzebuje całej listy składników odżywczych, by właściwie funkcjonować. Witamina D i wapń odgrywają tu szczególną rolę. To sprzymierzeńcy nie tylko mocnych kości, ale również ogólnego stanu zdrowia dziecka. Co o nich wiesz? Poniżej odpowiedzi na pytania dotyczące witaminy D i wapnia, które rodzice dzieci zadają sobie najczęściej
Dlaczego zawartość witaminy D i wapnia w diecie dzieci jest tak ważna?
Badania pokazują, że dzieci w wieku przedszkolnym mają dietę zbyt ubogą zarówno w wapń, jak i w witaminę D. Niedobory wapnia w diecie dotyczą 50% polskich czterolatków, a niedobory witaminy D aż 98% dzieci[1]. Wyniki te oznaczają, że warto edukować na temat witaminy D i wapnia. Rodzice powinni znać dobre źródła tych cennych składników, by uzupełniać ich niedobór w diecie dzieci.
Czy prawdą jest, że wystawianie skóry na słońce może pokryć zapotrzebowanie organizmu na witaminę D?
Owszem, witamina D może pochodzić z tzw. syntezy skórnej, gdy wytwarzana jest pod wpływem promieni słonecznych. Już kilkanaście minut kąpieli słonecznej jest w stanie pokryć dzienną dawkę witaminy D. Dlaczego więc często słyszymy o tym, że synteza skórna witaminy D nie jest wystarczająca? Po pierwsze rodzice mają tendencję do ochrony dzieci przed słońcem – przebywanie w cieniu czy używanie kremów z filtrem przeciwsłonecznym skutecznie ograniczają powstawanie witaminy D w organizmie. Po drugie żyjemy w klimacie, gdzie słonecznych dni jest po prostu zbyt mało.
Czy suplementacja witaminy D jest niezbędna?
Dzienne zapotrzebowanie na witaminę D dla dzieci i młodzieży wynosi między 600 a 1000 j.m. na dobę (15-25 μg/dobę). W związku z tym specjaliści zalecają, by rozważyć suplementację witaminą D, zwłaszcza w mało słonecznych miesiącach (od września do kwietnia). Pamiętajmy, że dotyczy to nie tylko niemowląt, ale również starszych dzieci.
Czy istnieje dieta, która w pełni zaspokoi zapotrzebowanie organizmu na witaminę D?
Witamina D jak najbardziej mieć swoje źródło w diecie: ryby czy żółtko jaja stanowią jej cenne źródło. Jednak, by pokryć zapotrzebowanie na witaminę D, dziecko musiałoby codziennie zjeść dużą ilość ryb i jajek, co jest niewykonalne. Dlatego szukajmy produktów, wzbogaconych witaminą D. Produkty mleczne z dodatkiem witaminy D są także źródłem wapnia – tak cennego składnika diety dla dzieci w wieku przedszkolnym.
Czy szklanka mleka dziennie pokryje zapotrzebowanie kilkulatka na wapń?
Wapń znajduje się przede wszystkim w produktach mlecznych i mleku, a także w rybach oraz wybranych produktach pochodzenia roślinnego. Dziecko w wieku 4-8 lat potrzebuje 800 mg wapnia dziennie. W związku z tym, że produkty mleczne są źródłem dobrze przyswajalnego wapnia, powinny one stanowić ważny element codziennej diety dziecka. Szklanka mleka to jednak za mało, by pokryć dobowe zapotrzebowanie na wapń. Powinniśmy dostarczyć dziecku 3-4 porcje produktów mlecznych. Mogą to być oprócz mleka: żółty ser, serki czy jogurty, szczególnie te wzbogacone dodatkowo w witaminę D. Wybierając produkty bogate w wapń, zawsze sprawdzajmy, jak jego ilość przekłada się na wielkość porcji: zdecydowanie łatwiej będzie dziecku zjeść plaster sera żółtego (30 g) niż 100 g migdałów – a te dwie rzeczy dostarczą mu tyle samo wapnia.
Czy produkty mleczne są najlepszym źródłem zarówno witaminy D jak i wapnia?
Produkty mleczne zawierają wapń oraz witaminę D – tę drugą jednak w małych ilościach. Warto wybierać więc takie artykuły, które są w nią dodatkowo wzbogacone. Bardzo dobrze, gdy witamina D i wapń idą w parze: witamina D wpływa korzystnie na wchłanianie wapnia. Pamiętajmy, że organizm wykorzystuje wapń do budowy kości i zębów. Witamina D wspiera wapń nie tylko w dbaniu o zdrowe kości, ale wzmacnia również odporność i co najważniejsze – ma znaczenie w zapobieganiu chorobom cywilizacyjnym!
Tab. 1. Zawartość witaminy D w produktach spożywczych
Produkt spożywczy |
Zawartość witaminy D |
Węgorz świeży |
1200 IU/100 g |
Śledź w oleju |
808 IU/100 g |
Gotowany/pieczony łosoś |
540 IU/100 g |
Śledź marynowany |
480 IU/100 g |
Ryby z puszki (tuńczyk, sardynki) |
200 IU/100 g |
Gotowana/pieczona makrela |
152 IU/100 g |
Żółtko jaja |
54 IU/żółtko |
Dorsz świeży |
40 IU/100 g |
Ser żółty |
7,6-28 IU/100 g |
Mleko krowie |
3-1,2 IU/100 ml |
Źródło: Polskie zalecenia dotyczące profilaktyki niedoborów witaminy D – 2009, „Postępy Nauk Medycznych” 2010, nr 5, s. 356-359.\
Tab. 2. Zawartość wapnia w porcjach produktów spożywczych
Produkt spożywczy |
Zawartość wapnia |
Jogurt naturalny 2% tłuszczu |
255 mg/150 g (średnie opakowanie) |
Sardynka w pomidorach |
250 mg/100 g |
Ser Gouda |
242 mg /30 g (1 plaster) |
Mleko |
240 mg/200 ml (1 szklanka) |
Soja, nasiona suche |
240 mg/100 g |
Migdały |
239 mg/100 g |
Orzechy laskowe |
186 mg/100 g |
Fasola biała, nasiona suche |
163 mg/100 g |
Waniliowy serek homogenizowany |
170 mg/200 g (1 duże opakowanie) |
Ser twarogowy tłusty |
62 mg/70 g (1 plaster) |
Źródło: Kunachowicz H., Nadolna I., Przygoda B., Iwanow K.: Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005.
[1] Ogólnopolskie badanie nad zawartością wapnia i witaminy D w dietach dzieci w wieku 4 lat, Pediatria Współczesna Gastroenterologia, Hepatologia i Żywienie Dziecka, 2006; 8: 107-109.
wypracowanie zdrowych nawyków żywieniowych
wzmocnienie motywacji
zmianę niesprzyjających przekonań i zachowań
wzmacnianie poczucia własnej wartości
regulację emocji , dzięki którym możliwa jest eliminacja nadmiernego jedzenia
Mechanizm oszczędnościowego genotypu czyli dlaczego diety są nieskuteczne?
Po utracie upragnionych kilogramów będących skutkiem stosowania diety przynajmniej 90% osób powróci do swojej normalnej wagi, a często nawet ją przekroczy. Dzieje się tak dlatego, że zastosowanie diety wyzwala w naszym organizmie niestrudzone, genetycznie uwarunkowane mechanizmy przystosowania się do głodu, które posiadamy w spadku od ewolucji.
Powrót do poprzedniej wagi po zakończeniu diety nie jest związany z brakiem siły woli jak większość z nas myśli, ale z mechanizmem fizjologicznym jaki ewolucja wbudowała w nasze organizmy , byśmy mogli przetrwać jako gatunek ludzki czasu chłodu i głodu. Nosi on nazwę mechanizm oszczędnościowego genotypu. Obrazowo mówiąc: jeśli mamy do czynienia z dwoma jednojajowymi bliźniakami a jeden z nich przeszedł dietę, to jeśli po jej zakończeniu zje tyle samo co brat bliźniak , który na diecie nie był, to ten pierwszy przytyje a ten drugi nie. Podczas chudnięcia organizm przestawia swój metabolizm tak, aby uzyskać z określonej ilości pokarmu więcej kalorii i w miarę możliwości zaczyna gromadzić zapasy. To trochę tak jakby zaczął myśleć: ,,skoro teraz brakuje jedzenia, to trzeba się przygotować na taką ewentualność w przyszłości i zgromadzić rezerwy…”
Każda osoba, która stosowała diety odchudzające, polegające na radykalnej zmianie składników żywieniowych a także ich racji, po powrocie do ,,normalnego odżywiania’ ’poczuje, że jego łaknienie jest większe a ta sama ilość pokarmu wywołuje większy wzrost otyłości. Te mechanizmy metaboliczne są tym wyraźniejsze, im częściej ktoś dietę stosował.
Co zatem zamiast diety odchudzającej?
Dobre, zdrowe nawyki żywieniowe pozwalają utrzymać nasz organizm w dobrej formie zarówno psychicznej jak i fizycznej. Raz wypracowany nawyk, ukształtowany w naszej psychice jako pożądany, pozostaje z nami do końca życia. Zatem kształtowanie dobrych nawyków żywieniowych to długi proces ale niewątpliwie wpływa na lepszą kondycje całego organizmu-tak fizyczną jak i psychiczną.
Anna Proch psycholog, psychodietetyk