Kiedy dziecko kończy rok możemy wprowadzać w jego życiu małe, stopniowe zmiany. Urozmaicać smaki, zestawiać nowe produkty i powoli uczyć samodzielności. Przedstawiamy zmiany, które roczny maluch chętnie zaakceptuje w nowym jadłospisie.

• Maluch może już powoli jeść z nami, to co my. Oczywiście muszą to być potrawy lekkostrawne, ze świeżych produktów, pozbawione chemii. Zamiast soli dodajmy niewielkie ilości ziół. Nasz maluch pokocha wspólne posiłki.
• Urozmaicajmy jadłospis. Gotowane warzywa, świeże owoce, stopniowo wprowadzany kurczak, indyk. Możemy także dodawać nabiał, ryby, jajka. Należy obserwować reakcję dziecka i tym samym poznawać smaki, które lubi.
• Ważna jest również konsystencja posiłków dziecka. Posiłki muszą być w miarę łatwe do gryzienia, jednak wystrzegajmy się robienia tzw. papki. Maluch ma już ząbki, więc musi zacząć ich używać.
• Praktykujmy regularne posiłki. 3 większe i 2 mniejsze. Pilnujmy godzin i starajmy się być konsekwentni. Apetyt roczniaka jest zmienny i często może odmawiać jedzenia. Nie zrażajmy się tym i nie starajmy się robić nic na siłę.

Autyzm to rodzaj zaburzenia rozwojowego, które najczęściej ujawnia się w ciągu pierwszych trzech lat życia jako rezultat zaburzenia neurologicznego, które oddziałuje na funkcje pracy mózgu. Cechuje się m.in. innym sposobem odbioru rzeczywistości. Chorzy tworzą swój wewnętrzny, odrębny obraz świata, mają problemy z budowaniem więzi i okazywaniem emocji, a także komunikacją z innymi ludźmi. Do niedawna sądzono, że jednym z głównych czynników ryzyka autyzmu u dzieci jest późne macierzyństwo. Jednak zdaniem duńskich naukowców również starsi mężczyźni narażają swoje potomstwo na groźne schorzenia. Jak się okazuje wystarczy, że tylko jedno z rodziców ma powyżej 35 lat, a ich dziecko może być bardziej narażone na chorobę niż dziecko młodszych rodziców. W przypadku, gdy jedno z rodziców ma poniżej 35 lat, a drugie powyżej, ryzyko autyzmu wynosi 65 proc. w przypadku starszej matki i 44 proc. - ojca. DS

Producenci i lekarze przestrzegają przed nadmiernym korzystaniem z technologii 3D, zwłaszcza przez dzieci do 6 roku życia, kiedy kształtuje się ich system nerwowy.
Technika trójwymiarowego widzenia zaburza działanie umysłu w zakresie modelowania. W konsekwencji długotrwałego korzystania z 3D, dzieci w dorosłym życiu mogą mieć problem z widzeniem realnych rzeczy w trój-wymiarze. Co więcej, mogą nie potrafić oddzielić świata realnego od fikcyjnego. Do skutków funkcjonalnych dochodzą też bóle głowy i oczu, pojawiające się przy podejmowaniu prób skupienia wzorku na przedmiocie.

Nieobojętne na działanie 3D są również osoby dorosłe. Okazuje się, że mózg jeszcze długo po seansie ze specjalnymi okularami ocenia prawdziwe przedmioty jako dużo mniejsze. Błędne jest też ocenianie odległości, co jest niebezpieczne w przypadku osób prowadzących pojazdy.

Zima to czas, w którym nasze dziecko narażone jest na różnego rodzaju stany zapalny i wirusy. Musimy uważać, by nie złapało przeziębienia, czy grypy. Obecna pora sprzyja również występowaniu u dzieci infekcji oczu takich jak jęczmień, czy zapalenie spojówek.

Najczęstszym symptomem choroby jaki możemy zaobserwować u malucha to zaczerwienienie, łzawienie, czy pieczenie oczu. Najlepszym sposobem na uniknięcie tych przypadłości jest częste mycie rąk i eliminacja czynników wywołujących alergię.

Nie zawsze infekcja oczu wymaga wizyty u lekarza, ale zawsze musimy być czujni i dbać, by stan zapalny się nie pogłębiał. Czasem wystarczą krople, maści, a czasem konieczna jest wizyta u specjalisty.

Tornister. Przedmiot przeznaczony do noszenia rzeczy niezbędnych. Podręczniki, ćwiczenia, zeszyty, piórnik, farbki, strój na wf, butelka wody, drugie śniadanie, zabawki, termosy … cała masa rzeczy – potrzebnych i niepotrzebnych. Bardzo często jest zbyt ciężki to fakt. Chwilami dochodzi do 7 kilogramów, gdzie dopuszczalna norma dla młodzieży  to 6 kg u chłopców i 4 kg u dziewcząt.

Kto tak naprawdę ma wpływ na jego wielkość? Na ile ważne jest świadome zarządzanie zawartością tornistra i świadomość, jak wielkie znaczenie ma plecak w odniesieniu do samopoczucia dziecka, jego  skrzywienia kręgosłupa, radości z codziennych spacerów do szkoły i podejścia do nauczyciela nawet.

Jak wpływać na ciężar plecaka: