Pierwsze modele pojawiły się w naszych domach pół wieku temu, stopniowo budząc wśród rodziców skrajne emocje. Jedni widzą w nim zło wcielone, inni doskonały substytut niani. Telewizor, bo o nim mowa, to narzędzie, które w relacjach z dzieckiem może być wykorzystane w różny sposób. Jeśli dzieci siedzą przed nim samotnie godzinami, może stwarzać sporo zagrożeń. Jeśli jednak uważnie dobieramy programy w ściśle określonym czasie, maluchy mogą czerpać z telewizji sporo wiedzy i radości.

To od nas rodziców zależy, czy nauczymy dziecko mądrze korzystać z telewizji i czy przekazane im w dzieciństwie wskazówki będą działać jak wewnętrzny pilot w przyszłości. Warto pamiętać o zagrożeniach, jakie może nieść ze sobą samodzielne i zbyt długie oglądanie telewizji przez dzieci. Świadomość ich istnienia pozwoli uchronić przed nimi nasze dziecko.

Ostatnie lata przyniosły nam wiele zadziwiających zmian w podejściu do niemowląt. Do niedawna chronione przed światem zewnętrznym, ciasno opatulane przez mamy, babcie i opiekunki, obecnie coraz aktywniej poznają świat już od pierwszych miesięcy życia. Także ten podwodny.

Pierwszy kontakt naszej pociechy z pływaniem może nastąpić od mniej więcej 12 tygodnia życia. Jest to moment, gdy dziecko potrafi samodzielnie trzymać prosto główkę. W nauce pływania niemowląt ma zastosowanie zasada „im szybciej, tym lepiej". Zabawa w wodzie to jedne z najszczęśliwszych chwil dla maluchów, zwłaszcza tych kilkumiesięcznych. Dzieci nie boją się wody - od poczęcia i przez kolejne 9 miesięcy była przecież ich domem. Zabawa w ciepłym basenie wśród kilkumiesięcznych rówieśników jest bardzo rozwojową i ciekawą formą aktywności. I choć dziecko nie zacznie samodzielnie pływać przez najbliższe lata, nabędzie umiejętności, które w przyszłości tę naukę ułatwią. Nauczy się ich podczas specjalnych zajęć dla niemowlaków.

Informacje dla rodziców:

Należy:

• obserwować domowników wykazujących objawy grypopodobne. W przypadku wystąpienia objawów u domowników należy skontaktować się z lekarzem rodzinnym i pozostać w domu;
• myć ręce mydłem pod bieżącą, ciepłą wodą przez 20-30 sekund, także między palcami; pokazać małym dzieciom jak należy to robić (używając mydła, pod ciepłą bieżącą wodą,);
• zadbać, by dziecko zawsze miało przy sobie jednorazowe chusteczki higieniczne do nosa;
• zasłaniać nos jednorazową chusteczką higieniczną podczas kichania i usta podczas kasłania, wyrzucać ją do kosza po jednorazowym użyciu;
• w przypadku braku jednorazowych chusteczek kichać i kasłać w rękaw w okolicy łokcia, a nie w dłonie;

Szkoła jest miejscem, w którym uczniowie przebywają w bliskiej odległości, dlatego choroby szerzące się drogą kropelkową, mogą przenosić się szczególnie łatwo. Chorzy uczniowie mogą też stanowić źródło zakażenia dla członków swoich rodzin oraz innych osób, z którymi kontaktują się w życiu codziennym.

Skuteczność zapobiegania szerzeniu się zakażeń wirusem grypy wśród uczniów zależy w dużym stopniu od dobrej współpracy środowiska szkolnego z rodzicami oraz z dziećmi i młodzieżą. Koordynatorami tych działań powinni być dyrektorzy szkół, którzy współdziałają w tym zakresie z lokalną służbą zdrowia, stacją sanitarno- epidemiologiczną, szkolną pielęgniarką.
Przygotowania do działań profilaktycznych, w tym zaopatrzenie szkół w środki czystości oraz przeprowadzenie edukacji rodziców, uczniów oraz personelu szkół powinno być wykonane jak najwcześniej, na początku sezonu grypowego.

Informacje dla pracowników szkół: