Aromatyczne zapachy ciast, żywej choinki, leśnych grzybów czy farszu do pierogów, to pierwsze symptomy nadchodzących świąt. Niezykłą moc możesz im nadać również piekąc korzenne pierniczki. Są niezwykle proste w przygotowaniu, a do wykrawania fantazyjnych, świątecznych kształtów można zaangażować całą rodzinę!

Składniki:

• 500 g mąki
• 200 g miodu
• 200 g cukru pudru
• 125 g masła
• 1 jajko
• szczypta soli
• 1 łyzeczka sody oczyszczonej
• 3 łyzeczki przyprawy korzennej do pierników

W misce mieszamy suche składniki - mąkę, sodę oraz sól. W rondlu rozpuszczamy masło i miód, dodajemy przyprawę do pierników.
Po przestudzeniu wlewamy do suchych składników zagniatając ciasto. Dodajemy resztę składników wyrabiając ciasto. Kiedy będzie gładkie i lśniące, zawijamy je w folię spożywczą i na min.godzinę wkładamy do lodówki. Po schłodzeniu wałkujemy ciasto o grubości około 0,5 cm. Foremkami wycinamy ciasteczka, układamy je na blasze wyłożonej pergaminem. Pieczemy około 15 minut w piekarniku nagrzanym do 170 stopni. Dekorujemy według uznania.

Końcówka października w ostatnim czasie kojarzy się z bardzo modna dynią i nawiązaniami do obchodów święta Halloween. Na półkach w sklepie robi się czarno i strasznie od strojów karnawałowych, a ławy na targu skrzą się pomarańczowymi beczułkami.

Dynia – bo o niej mowa – wciąż jest w polskich kuchniach warzywem niezbyt wyeksplorowanym. Kojarzy się raczej z lampionami, niż tradycyjnym gotowaniem. Jako ewentualna fanaberia dla ciekawskich pojawia się pod postaciom pikli lub zupy. Jednak to nie jedyny wariant w jakim może nas zachwycić. Godne podziwu są też wartości odżywcze wszystkich warzyw dyniowatych. Charakteryzuje je działania przeciwzapalne oraz bogactwo potasu, wapnia, magnezu i żelaza, witaminy C, B1, PP i karotenu. Poza miąższem cenne w dyni są tez jej pestki. Zawierają wszystkie witaminy z grupy B, mangan, magnez i cynk, który łagodzi stany zapalne skóry. Poza tym pestki to źródło fitosteroli, które polecane są osoba i za wysoki poziomie cholesterolu. Ważne są też przy zwalczaniu miażdżycy. Warto w kuchni korzystać też z oleju z pestek dyni. Ma on wyjątkowy ciemny kolor i intensywny zapach. Jej orzechowy aromat znakomicie nadaje się do sałat, serów, ziemniaków, a nawet lodów.

Makaron z dynią

• dwie porcje makaronu
• 1 szklanka tartej dyni
• 2-3 łyżki maku
• 2-3 łyżki masła lub oliwy z oliwek
• 1/2 szklanki tartego parmezanu + do podania
• 1/3 łyżeczki tartej gałki muszkatołowej + do podania

Dynią smażyć na patelni do miękkości, około 3 minuty. Wymieszać z makiem i doprawić gałką muszkatołową,  solą oraz pieprzem do smaku.
Makaron ugotować al dente i pozostawić w 1/3 szklanki wody. Do garnka dodajemy dynię z patelni oraz parmezan. Podawać danie posypane dodatkowym parmezanem, pieprzem i gałką.

Pieczeń z dynia i sosem grzybowym

• 25 g suszonych borowików
• 500 g schabu
• 3 łyżka oliwy z oliwek
• 1 szklanka bulionu
• 1 łyżeczka suszonego estragonu
• 2 ziela angielskie i 1 listek laurowy
• 1 ząbek czosnku
• 250 g surowej dyni, obranej, wypestkowanej, pokrojonej w kostkę
• kilka listków rozmarynu
• 1 łyżeczka mąki
• 2 łyżki serka mascarpone

Grzyby moczyć przez noc w szklance zimnej wody.
Schab obsmażyć z każdej strony na 1 łyżce oliwy. Przełożyć do naczynia żaroodpornego i doprawić: solą, pieprzem, 2 łyżkami oliwy i bulionem wymieszanym z estragonem, zielem angielskim, liściem laurowym. Pod przykryciem piec w piekarniku nagranym do 180 stopni przez 50 minut.

Po tym czasie do mięsa dołożyć na kolejne 15 minut: pokrojone grzyby, 4 łyżki zalewy z grzybów, przepołowiony czosnek, dynie oraz rozmaryn. Doprowadzić dodatkowo sola i pieprzem. Podnieść temperaturę do 190 stopni.

Po upieczeniu mięsa sos zagęścić mąką i serem. Podawać z ryżem, kopytkami lub ziemniakami.

Izabela Hubala

Pszenica orkisz znana jest od starożytności, była ulubionym posiłkiem gladiatorów i zawodników igrzysk. Z natury jest zbożem niewymłacalnym, co oznacza że nie nadaje się do obróbki mechanicznej ze względu na mocną łuskę okalającą ziarno. Uzyskane z kłosów ziarna zbierane są ręczne, dzięki temu zboże to zachowuje swoje wszystkie walory, a ma ich dużo.

Orkisz to wśród wszystkich zbóż najbogatsze źródło błonnika, białka, tłuszczy nienasyconych, biopierwiastków (cynku, miedzi, selenu) i witamin A, E i D. Wspomaga układ odpornościowy, chroni przed zakażeniami i poprawia prace układu krwionośnego. Pomocny przy leczeniu otyłości, bulimii, wzdęć, wymiotów i niestrawności. Zalecany osoba z nietolerancja laktozy, ponieważ doskonale uzupełnia zapotrzebowanie na białko.

Ziarna orkiszu mają miły, orzechowy smak. Jest lekkostrawny i dostępny pod postaciom ziaren, mąki, kaszy, pieczywa, makaronów, płatków, chrupek, a nawet kawy i piwa. Te cenne ziarno można zatem podawać pod każdą postacią, zastępując wysoko przetworzona białą mąkę.

Czerwone, okrągłe, lekko strawne i pyszne. Takie są buraki, które powinny gościć w naszej kuchni. Odznaczają się kolorem, delikatnym smakiem oraz bogactwem składników. Zawierają wapń, magnez, potas, sód oraz rzadko spotykany cez i rubid. Czerwone warzywa to piguła z witamina C i B1. Oprócz tego buraki zaskakująco dobrze sprawdzają się przy problemach z nadciśnieniem, chorobami nerki i wątroby. Pomagają przy anginie, przeziębieniach i grypie. Ze względu na dużą zawartość błonnika polecane są osobom z zaparciami i otyłym. 100 gram buraków do jedynie 43 kalorie.  Warzywo te odgrywa dużą rolę w zwalczaniu nowotworów.

Osoby zjadające dużo pokarmów kwasotwórczych, takich jak pieczywo, ciasta i mięso powinny wzbogacić codzienną dietę buraki. Są to warzywa zasadotwórcze, które wprowadzają równowagę kwasowo-zasadowa do organizmu. Przedstawiamy propozycję obiadową (do mięs, pieczeni, kotletów sojowych, gulaszów warzywnych lub jajka sadzonego) wraz z deserem, który wprowadzi harmonię zasad.

Kopytka buraczane

• 1 kg sypkich ziemniaków (ugotowane, ostudzone)
• duży burak (ugotowany lub upieczony w skórce, obrany ostudzony)
• mąka
• sól
• 1 jajko  (opcjonalnie)

Imbir w naturze osiąga do 1 metra wysokości, jednak dla człowieka cenny jest tylko jego korzeń. Bulwa tej azjatyckiej rośliny jest jednocześnie pożywieniem, jak i lekarstwem. Kochali ją już starożytni mieszkańcy Aleksandrii, Chin, Grecji i Rzymu. Od 20 lat znamy imbir z jego amerykańskiej wariacji na temat ciasteczek i piwa. Dziś i stary kontynent wraca do korzeni. Na europejskich stołach imbir gości coraz częściej jako przyprawa, która przy okazji dobrze wpływa na zdrowie.

Ze względu na zawarty w korzeniu olejek eteryczny i substancje żywicowe, imbir korzystnie działa na organizm. Pobudza wydzielanie soku żołądkowego i śliny czyli ułatwia trawienie. Łagodzi wzdęcia, działa rozkurczowo i żółciopędnie. Imbir poprawia ukrwienie mózgu, dzięki czemu zwiększa się umysłowa wydajność i koncentracja. Przy okazji rozgrzewa się również całe ciało, często jest też składnikiem maści rozgrzewających. Doskonały podczas przeziębień, gorączki i napięć przedmiesiączkowych. Starożytni używali go nawet jako afrodyzjaka. Regularne stosowanie leczy migreny, zapalenie pęcherza i jamy ustnej.  Mimo, że poleca się go przy mdłościach to zakazuje się imbiru kobietom w ciąży. Ostatecznie jest to przyprawa drażniąca i odradza się go również matkom karmiącym piersią i osobą ze słabym żołądkiem.