Pewność siebie to także poczucie zewnętrznego piękna. Często odbierają nam je widoczne na ciele blizny. Niektóre z nich jesteśmy w stanie zaakceptować. Z innymi nie możemy się pogodzić. Ale też nie musimy – istnieje bowiem wiele metod leczenia i usuwania blizn.
Blizna powstaje na skutek przerwania ciągłości lub uszkodzenia skóry. Z medycznego punktu widzenia blizną nazywamy zmiany zbudowane z tkanki włóknistej, które powstały w sposób samoistny lub w wyniku urazu. Blizna jest zatem naturalnym wynikiem gojenia się ran, podczas którego uszkodzona skóra jest zastępowana nową tkanką z chaotycznie rozłożonymi włóknami kolagenu i ze słabym unaczynieniem.
Leczenie blizn to trudny i długotrwały proces. Dostępne dzisiaj metody pozwalają, jeśli nie całkiem pozbyć się blizny, to przynajmniej wyraźnie poprawić jej wygląd. Niektóre łagodne rodzaje blizn goją się samoistnie i są bardzo mało widoczne, nawet bez interwencji leczniczej. Więcej trudności w leczeniu sprawiają blizny o nierównej powierzchni i zabarwieniu, niekiedy powodujące napięcia i przykurcze (blizny pooparzeniowe, blizny po ciężkich urazach). Im młodsza blizna, tym łatwiej jest ją usunąć lub zminimalizować jej widoczność.